คิดถึงฮาจิ มิกิ

    

  ฮาจิ และ มิกิ ดีใจมากหลังจากที่ไม่ได้เจอพี่มิ้นมา 3 อาทิตย์ วิ่งเล่นกันใหญ่เลย มิกิขอบตาดำมากเพราะพี่มิ้นหาน้ำยาเช็ดไม่เจอ 555 มิกิอ้วนขึ้นเยอะแถมอ้อนสุดๆเลย ส่วนฮาจิ ยังซนเหมือนเดิม ขนยาวแล้วพี่มิ้นต้องตัดขนให้และมัดขนด้านหน้าขึ้น แบ๊วมาก. ^^

โครงการป้องกันไข้เลือดออก รายวิชาสุขะศึกษา กับน้องโรงเรียนพุทธอุทยาน

ค่ายป้องกันไข้เลือดออกกับน้องๆโรงเรียนพุทธอุทยาน สนุกกันมากๆ พี่ๆให้ความรู้น้องเกี่ยวกับไข้เลือดออกเล่นเกมกันสนุกสนานและแม้ว่าฝนจะตกพวกเราก็ยังสนุกกันได้จนปิดค่ายเลยค่ะ โครงการนี้เป็นโครงการแรกของห้องเรา พวกเรารู้สึกประทับใจมากเลย

เรากับคุณแม่ ในวันแม่ที่ผ่านมา คุณแม่พาไปทำบุญโรงทานที่วัดใกล้ๆบ้าน อิ่มบุญกันทั้งครอบครัวเลยค่ะ (แม่ยังดูสาวมากๆ เลย เหมือนพี่สาวกับน้องสาวเลยเนอะ ฮ่าๆ )

ฮาจิ มิกิ สวัสดีค่ะ

    

ฮาจิ (พุดเดิ้ลสีขาว) สวัสดีได้คล่องแคล่วมาก เพื่อขนมเจ้าตัวนี้ทำได้ทุกท่าเลยค่ะ ส่วนมิกิ (ปอมปอมชิวาวาสีขาว) ยังต้องฝึกสวัสดีอีกหลายๆรอบเลยแหละ แม้ว่ามิกิจะหนักพุงแต่ก็พยายามสวัสดีเพื่อจะได้ขนมมาหม่ำ ฮ่าๆๆ

เยี่ยมน้องบราวนี่ ชิสุ หมาน้อยของคุณป้า และปอมปอมสีขาว มิกิ เก็บภาพน่ารักๆมาฝากทุกคนนะคะ สองตัวนี้เล่นกันน่ารักมากเลย แต่จะแกล้งกันบ่อยนิดนึง

เนื่องในวันแม่ปีนี้ครอบครัวเผ่าพันธ์ของเราได้มารวมตัวกัน แม่ชี(คุณป้า)และพี่สาวแวะพาแก๊งมะหมามาเยี่ยม บรรยากาศอบอุ่นมากเลย ในวันแม่ปีนี้คุณยาย คุณแม่ๆ ทุกคนมีความสุขมากกว่าทุกปีเลยค่ะ

ฮาจิ

หมาพันธุ์พุดเดิ้ลของเจ้าของ Blog เองค่ะ น่ารักมั้ยยย นิสัยดี 

ขี้อ้อนขี้หวงเจ้าของสุดๆเลย

วิธีเปลี่ยนอาหารง่ายๆ ให้น้องหมาขี้เบื่อ

     คงจะเป็นเรื่องที่ทำให้คนรักสุนัขปวดหัวไม่ใช่เล่น ถ้าจู่ๆ น้องหมาที่แสนน่ารัก เลี้ยงง่ายของเรากลายเป็นน้องหมาเบื่ออาหาร ไม่ยอมกินอาหาร หรือกลายเป็นน้องหมาช่างเลือก ที่แม้แต่อาหารสุดโปรดที่เคยชอบก็เมินใส่ไปซะอย่างนั้น ... แล้วเพื่อนๆรู้ไหมคะว่า พฤติกรรมน้องหมาเบื่ออาหาร กินยาก ที่เกิดขึ้นกับน้องหมาของเพื่อนๆ นั้นสามารถแก้ไขได้ เพียงแต่ต้องเริ่มจากต้นตอของปัญหานั่นก็คือ ตัวเพื่อนๆ เองนั่นล่ะค่ะ

     “เทคนิคการเลี้ยงการดูแล” วันนี้ ปังปอนด์เลยจะชวนเพื่อนๆ ที่กำลังประสบปัญหา น้องหมาเบื่ออาหาร ไม่ยอมกินอาหาร หรือเลือกกินอาหารจนไม่รู้จะทำอย่างไร มาเรียนรู้เทคนิคทำให้น้องหมากินง่าย อยู่ง่ายแต่โดยดี มามาบอกเพื่อนๆ กันค่ะ ...

     “เทคนิคการเลี้ยงการดูแล” วันนี้ ปังปอนด์เลยจะชวนเพื่อนๆ ที่กำลังประสบปัญหา น้องหมาเบื่ออาหาร ไม่ยอมกินอาหาร หรือเลือกกินอาหารจนไม่รู้จะทำอย่างไร มาเรียนรู้เทคนิคทำให้น้องหมากินง่าย อยู่ง่ายแต่โดยดี มามาบอกเพื่อนๆ กันค่ะ ...

     เพื่อนๆ ทราบไหมคะว่า พฤติกรรมการกินอาหารของน้องหมามีความสัมพันธ์กับการเลี้ยงดูของผู้เลี้ยงว่า ผู้เลี้ยงใช้วิธีเลี้ยงน้องหมาอย่างไรตั้งแต่น้องหมายังเล็กๆ ซึ่งถ้าผู้เลี้ยงเริ่มต้นเลี้ยงด้วยการให้อาหารของคนที่น้องหมาชอบเพราะเห็นว่าน้องหมากินได้ดี กินได้เยอะ  เช่น ไก่ย่าง ตับย่าง เนื้อย่าง หมูทอด ฯลฯ น้องหมาก็จะติดในกลิ่นและรสของอาหารเหล่านั้น และเมื่อผู้เลี้ยงเปลี่ยนอาหารน้องหมาให้เป็นอาหารสำเร็จรูปสำหรับน้องหมา น้องหมาก็มักจะเมินเฉยต่ออาหาร เบื่ออาหาร หรือเลือกกินเฉพาะอาหารที่โปรดปรานเท่านั้น ซึ่งเรื่องอาหารการกินสำหรับน้องหมานี้ถือเป็นปัญหาอันดับต้นๆ ที่เกิดขึ้นกับคนเลี้ยงน้องหมาหลายๆ บ้านเลยก็ว่าได้ค่ะ

     การที่ผู้เลี้ยงให้อาหารตามใจแบบที่น้องหมาชอบ เช่น ผู้เลี้ยงเห็นว่าน้องหมาชอบตับย่างก็ให้ตับกับน้องหมาตลอด เป็นการทำร้ายน้องหมาทางอ้อม เพราะน้องหมาจะได้รับสารอาหารชนิดเดิมๆ อย่าง ฟอสฟอรัสที่มีมากในตับย่าง เมื่อกินบ่อยๆ ก็จะเกิดการสะสมของฟอสฟอรัสสูงเกินไป เมื่อขับออกไม่หมดก็จะตกผลึกกลายเป็นนิ่วได้ ซึ่งไม่ต่างจากมนุษย์เราที่กินอาหารชนิดเดิมๆ ร่างกายก็จะได้สารอาหารเดิมซ้ำซาก เกิดสารเคมีตกค้างในร่างกายซึ่งก่อให้เกิดโรคต่างๆ ได้นั่นเองค่ะ

     ฉะนั้น ทางทีดีหากผู้เลี้ยงบ้านไหนรับน้องหมาตัวใหม่เข้าบ้าน ควรให้อาหารเม็ดสำเร็จรูปเพราะมีคุณค่าสารอาหารครบถ้วนเหมาะกับน้องหมาค่ะ และผู้เลี้ยงควรหลีกเลี่ยงการเลี้ยงด้วยอาหารของคนจะดีที่สุดค่ะ เพราะอาหารส่วนมากมักจะถูกปรุงรส หวาน มัน เค็ม ใส่สี กลิ่น สารกันบูด ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อตับ ไต อวัยวะต่างๆ ของน้องหมา และควรหลีกเลี่ยงการให้อาหารที่มีแป้ง และน้ำตาล เพราะอาหารประเภทนี้จะให้พลังงานสูง หากน้องหมาไม่ได้ออกกำลังกายเผาผลาญพลังงานจะทำให้น้องหมาอ้วน ส่งผลต่อข้อและกระดูก และยังทำให้เกิดโรคต่างๆ  เช่น เบาหวาน โรคหัวใจ ซึ่งจะส่งผลต่ออายุของน้องหมา ซึ่งทั้งหมดก็เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาน้องหมากินยาก เบื่ออาหารด้วยค่ะ  และถ้าเพื่อนๆ อยากให้น้องหมามีสุขภาพดี อายุยืน สามารถเรียนรู้เทคนิคง่ายๆ กับบทความ  5 เทคนิคเลี้ยงน้องหมาให้อายุยืน ... และบทความ ความห่วงใยผิดๆ ที่เจ้าของมักมีต่อสุนัข!  

วิธีง่ายๆ จัดการน้องหมาเบื่ออาหาร และน้องหมากินยาก

     อย่างที่บอกไปแล้วว่า พฤติกรรมการกินอาหารของน้องหมามีความสัมพันธ์กับการเลี้ยงดูของผู้เลี้ยง ฉะนั้นผู้เลี้ยงควรใจแข็ง และอย่าใจอ่อนให้เจ้าตัวแสบที่ส่งสายตาเป็นประกายเพื่อร้องขออาหารสุดโปรดอย่าง ไก่ย่าง ตับย่าง เป็นเด็ดขาด แต่ควรฝึกให้น้องหมากินอย่างมีวินัย โดยเมื่อถึงเวลาอาหาร (ควรให้เป็นเวลาที่แน่นอน เช่น ให้อาหาร 2 มื้อ ในเวลา 8.00 น. และ 18.00 น. )ให้ผู้เลี้ยงวางทิ้งไว้ 15-20 นาที หากน้องหมาไม่กินก็ให้หยิบออกไปทันทีเพื่อให้น้องหมาเรียนรู้การกินอาหารในเวลาที่แน่นอน และในวันที่สองก็ให้เหมือนเดิม และทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ซึ่งพอน้องหมาหิวก็จะยอมกินเอง โดยน้องหมาจะรู้ตัวว่าถ้าไม่ทานอาหารในช่วงเวลาที่กำหนดก็จะไม่มีโอกาสได้ทานอาหารอีก และไม่มีหวังที่จะได้กินของโปรดที่รอคอยอย่างแน่นอนค่ะ

     และสิ่งสำคัญที่ผู้เลี้ยงต้องใส่ใจคือ ไม่ควรวางอาหารทิ้งไว้ทั้งวัน หรือเติมอาหารไว้เต็มชามตลอดเวลา เพราะจะส่งผลให้น้องหมามีพฤติกรรมการกินอาหารไม่เป็นเวลา อยากกินเมื่อไหร่ก็กินได้ ซึ่งจะทำให้เกิดการทำงานผิดปกติของทางเดินอาหาร เช่น อาเจียนจากภาวะที่กรดในกระเพาะหลั่งออกมามากจนระคายเคืองทางเดินอาหาร  หรือกินตลอดเวลาจนเป็นโรคอ้วนที่ส่งผลต่อกล้ามเนื้อ เส้นเอ็น และกระดูก ที่ต้องรับน้ำหนักมากขึ้นจนอาจเกิดการบาดเจ็บหรือฉีกขาดได้ นอกจากนี้ยังทำให้เกิดการเจริญที่ผิดปกติของกระดูกและกล้ามเนื้อได้อีกด้วยค่ะ … หลักสำคัญในการแก้ไขพฤติกรรมการกินยากของน้องหมาที่ผู้เลี้ยงต้องจำใส่ใจคือ ผู้เลี้ยงต้องใจแข็ง อย่าตามใจ และอย่าใจอ่อนเด็ดขาด รับรองว่าปัญหานี้จะหมดไป และไม่ทำให้ผู้เลี้ยงเป็นกังวลอย่างแน่นอนค่ะ

     สำหรับกรณีที่น้องหมาเกิดเบื่อหน่ายอาหาร ไม่ยอมแตะต้องอาหาร สิ่งแรกที่ผู้เลี้ยงต้องทำคือ ผู้เลี้ยงจะต้องตรวจสอบสุขภาพของน้องหมาก่อนว่า ปกติดีหรือไม่ เพราะว่าบางครั้งสาเหตุที่น้องหมาเบื่ออาหาร ไม่ยอมกินอาหารอาจเป็นเพราะน้องหมามีอาการป่วย เช่น มีแผลในช่องปาก ปวดฟัน ท้องเสีย ฯลฯ ซึ่งถ้าหากผู้เลี้ยงพบสาเหตุดังกล่าวก็จะต้องพาน้องหมาไปพบสัตวแพทย์เพื่อทำการรักษา แต่หากตรวจสอบแล้วน้องหมาไม่ได้ป่วยอะไร แต่งอแงไม่อยากกินอาหาร เบื่ออาหารไปเฉยๆ ก็อาจจะเป็นเพราะน้องหมาไม่ถูกใจในรสชาติอาหาร หรืออาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมภายนอก เช่น การย้ายที่อยู่ใหม่ มีสมาชิกใหม่เข้ามาอยู๋ในบ้าน เช่น สัตว์เลี้ยง คนแปลกหน้า หรือการที่สมาชิกเก่าในบ้านไม่อยู่  ฯลฯ  ซึ่งผู้เลี้ยงต้องค่อยๆ ลองวิเคราะห์หาสาเหตุของปัญหาว่าเกิดจากอะไร

     ถ้าน้องหมาเบื่ออาหารเพราะไม่ถูกใจรสชาติอาหารผู้เลี้ยงสามารถแก้ไขปัญหาน้องหมาเบื่ออาหารได้ไม่ยากค่ะ เพียงแต่ผู้เลี้ยงต้องใช้เวลาในการปรับเปลี่ยนอาหารสูตรเดิมมาเป็นอาหารสูตรใหม่ โดยไม่ควรเปลี่ยนอาหารในทันที เพราะอาจส่งผลให้น้องหมาท้องเสียได้ ซึ่งการเปลี่ยนอาหารจะใช้เวลาประมาณ 7-10 วัน โดยเริ่มจากการผสมอาหารใหม่ 25% กับอาหารชนิดเดิม 75% หลังจาก 3-5 วัน จึงผสมอาหารเก่าและอาหารใหม่เป็นครึ่งต่อครึ่ง จากนั้นจึงค่อยเปลี่ยนมาผสมอาหารใหม่ 75% กับอาหารเก่า 25%ในช่วงวันที่ 6-10 และวันต่อไปจึงเป็นอาหารใหม่ 100% ค่ะ ซึ่งการเปลี่ยนอาหารนี้จะใช้วิธีเดียวกับการเปลี่ยนอาหารให้ลูกสุนัข ซึ่งเพื่อนๆ ที่มีลูกสุนัขก็สามารถเข้าไปอ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้จากบทความ วางแผนการให้อาหารลูกสุนัขมาใหม่อย่างถูกวิธี

     หรือผู้เลี้ยงอาจลองใช้วิธีซื้ออาหารสำเร็จรูปถุงเล็กสูตรที่เหมาะกับน้องหมามาหลายๆ ยี่ห้อหรือถ้ามีอาหารถุงตัวอย่างก็ยิ่งดี (ควรคำนึงถึงรูปร่าง ขนาดของเม็ดอาหารที่ไม่ใหญ่และเหมาะกับน้องหมาด้วยนะคะ) มาลองทดสอบความชอบของน้องหมาว่า น้องหมาชอบกินมั้ย โดยเอาอาหารแต่ละยี่ห้อใส่ชามตั้งเรียงกัน ให้น้องหมาดมกลิ่นแต่ละชาม และรอให้น้องหมาเลือก ถ้าอาหารมีกลิ่นดีน้องหมาเค้าก็จะชอบและเริ่มกิน ซึ่งถือว่าประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนอาหารแล้วค่ะ

     แต่ถ้าหากน้องหมาเดินไปดมๆ อาหารแล้วทำจมูกฟุดฟิดไม่ยอมกิน ผู้เลี้ยงก็อาจจะหาวิธีทำให้น้องหมาเจริญอาหารมากขึ้นโดยการเปลี่ยนจากอาหารเม็ดเป็นอาหารแบบกระป๋องในบางโอกาสก็ได้ค่ะ หรือผู้เลี้ยงอาจจะทำอาหารให้อุ่นขึ้นเพื่อให้เกิดกลิ่นหอม และอาจใช้เทคนิคราดด้วยน้ำซอสสำเร็จรูปสำหรับน้องหมาที่มีขายตามเพ็ทช้อปบนอาหารเม็ด ซึ่งน้ำซอสจะช่วยเพิ่มกลิ่นและรสชาติอาหาร ทำให้มีความน่ากินมากขึ้น หรืออาจจะใช้วิธีสุดท้ายคือพาน้องหมาไปวิ่งออกกำลังกายเป็นประจำทุกวัน เพื่อให้น้องหมาได้ปลดปล่อยพลังงาน ซึ่งจะช่วยกระตุ้นความอยากอาหาร ทำให้น้องหมารู้สึกหิว กินอาหารได้มากขึ้น อีกทั้งยังช่วยให้น้องหมามีสุขภาพร่างกายแข็งแรงด้วยค่ะ ... วิธีเหล่านี้เหมาะสำหรับน้องหมาที่เพิ่งหัดกินอาหารเม็ด น้องหมาที่กินอาหารเม็ดยาก หรือน้องหมาที่เบื่ออาหารเม็ดได้ดีทีเดียวค่ะ

     และสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้เลยคือผู้เลี้ยงต้องคอยสังเกตดูอุจจาระของน้องหมาว่ากินอาหารแล้วเป็นอย่างไร ทั้งลักษณะ กลิ่น สี แย่ลงมั้ย กินอาหารใหม่แล้วถ่ายยากขึ้นหรือถ่ายเหลวไหม กินอาหารแล้วน้องหมากินน้ำมากขึ้นหรือเปล่า และสุดท้ายที่ต้องใช้เวลาในการสังเกตกันสักหน่อยคือ การเจริญเติบโตและน้ำหนักตัวของน้องหมาเพิ่มขึ้นหรือลดลงเมื่อกินอาหารสูตรใหม่ในปริมาณเท่ากับสูตรเก่า เพื่อจะได้เปรียบเทียบว่าร่างกายน้องหมาสามารถเอาไปใช้ได้ดีแค่ไหนหรือเกิดการสะสมมากกว่าสูตรเก่าหรือเปล่าค่ะ ถ้าจะให้ดีเราก็ควรปรึกษาสัตวแพทย์ในเรื่องของโภชนาการที่เหมาะสมสำหรับน้องหมาแต่ละตัวด้วยก็จะดีมากๆ เลยนะคะ

ปอมเมอเรเนียน (Pomeranian) ตัวเล็ก เห่าเก่ง และสวยงาม

ลักษณะทั่วไป

     สุนัขปอมเมอเรเนียนหรือเรียกสั้นๆ ว่า น้องปอมอยู่ในกลุ่ม Toy Group มีขนาดกระทัดรัด หลังสั้น ขนชั้นล่างอ่อนนุ่ม แน่นทึบ ขนชั้นนอก ยาว ฟู มีมาก ค่อนข้างหยาบ ตำแหน่งโคนหางสูง ขนหางแน่น เป็นพวง หางวางราบบนหลัง ปอมส่วนใหญ่ ท่าทางตื่นตัว ร่าเริง อยากรู้อยากเห็น แสดงความฉลาดให้เห็นได้เสมอ มีย่างก้าวที่คล่องแคล่ว สง่างาม และมั่นคง

ความเป็นมา

     บรรพบุรุษของน้องปอมย้อนกลับไปถึงยุคก่อนคริสตกาล พบภาพวาดในแผ่นหินและรูปหล่อสัมฤทธิ์ตามโลงศพที่พบในอียิปต์ พบโครงกระดูกสุนัขพันธุ์เล็กคล้ายพันธุ์ปอมเมอเรเนียน ในอุโมงค์ที่บรรจุศพสมัยโบราณของชาวอียิปต์

     เชื่อกันว่า ปอมเมอเรเนียนได้รับการพัฒนาให้เป็นน้องปอมในปัจจุบัน ครั้งแรกที่เมืองปอมเมอเรเนีย ประเทศเยอรมัน ตั้งอยู่ในยุโดรเหนือแถบทะเลบอลติก ดินแดนกว้างใหญ่จากตะวันตกของเกาะรูเกนถึงแม่น้ำวิทูลา ที่แห่งนี้มีการเลี้ยงสุนัขอย่างแพร่หลาย ทั้งเพื่อให้เป็นสัตว์และเพื่อให้เป็นสุนัขอารักขา ปอมเมอเรเนียนมีต้นกำเนิดจากพันธุ์สปิทซ์ในสมัยโบราณ บางคนเชื่อว่าสุนัขปอมเมอเรเนียนพัฒนาจากสุนัขพันธุ์ซามอยด์

     ซึ่งมีต้นกำเนิดอยู่ที่ตอนเหนือของประเทศรัสเซียแถบไซบีเรีย บางคนเชื่อว่าพัฒนามาจากสุนัขป่า ซึ่งอาศัยอยู่ตามถ้ำในประเทศเยอรมัน และถูกนำมาใช้เป็นสุนัขเลี้ยงแกะในทวีปยุโรปตอนกลางและตอนล่าง นำมาพัฒนาในยุโรปเพื่อช่วยในการเลี้ยงแกะ ซึ่งบรรพบุรุษของปอมฯ น่าจะมีน้ำหนักมากถึง 30 ปอนด์ บางคนเชื่อว่าสุนัขปอมฯ มีต้นกำเนิดมาจากประเทศกรีซ โดยอ้างหลักฐานจากภาพวาดสมัยโบราณหลายภาพที่มีอายุ 400 ปีก่อนคริสตกาล หรือเกือบประมาณ 2500 ปีมาแล้ว มีภาพของสุนัขขนาดเล็กที่มีรูปร่างลักษณะเหมือนสุนัขปอมฯ ในปัจจุบัน คือ Stop ที่เด่นชัด ช่วงปากแหลม หูสั้น ลักษณะการเดินและการแสดงออกเหมือนกับที่พบได้ในปัจจุบันทุกประการ ยกเว้นแต่ตำแหน่งของหางที่อยู่ต่ำเกินไปเท่านั้น

     แสดงว่าสุนัขพันธุ์ปอมนี้มีขนาดเล็กมากตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว ไม่ใช่เพิ่งพัฒนาให้มีขนาดเล็กลงเมื่อ 40-50 ปีที่ผ่านมาตามที่มีคนในประเทศอังกฤษอ้างเสมอ ประมาณปี 1800 สมเด็จพระราชินีวิคตอเรีย ทรงมีความชื่นชอบในสุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนและส่งสุนัขของพระองค์ลงประกวด ทำให้เกิดความนิยมปอมเมอเรเนียนอย่างแพร่หลายในประเทศอังกฤษ และเพราะความที่พระองค์โปรดปรานสุนัขที่มีขนาดเล็ก

     ผู้เพาะพันธุ์หลายคนเริ่มที่จะคัดสุนัขที่มีขนาดเล็ก ปัจจุบันปอมฯ ที่เราเห็นอยู่มีขนาดที่เล็กลงจากปอมฯ ที่เป็นต้นตำรับ 4-5 ปอนด์ ความฉลาดและความสามารถของปอมฯ ทำให้สุนัขพันธุ์นี้เป็นพระเอกในคณะละครสัตว์อย่างต่อเนื่อง ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในเยอรมัน นิยมเลี้ยงกันเป็นฝูง บางแห่งทำเป็นสุนัขลากเลื่อนก็มี ปอมฯ เข้าสู่อังกฤษช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 และได้รับความนิยมอย่างสูง เช่น มีการตั้งชมรมคือ English Pomeranian Club ในปี 1891 ภายหลังสมเด็จพระราชินีวิคตอเรียทรงออกงานพร้อมสุนัขพันธุ์นี้บ่อยครั้ง ทำให้สุนัขพันธุ์นี้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางและรวดเร็ว


     ส่วนในประเทศอเมริกามีการปรากฎตัวครั้งแรกของปอมฯ ที่งานกระกวดสุนัขแห่งหนึ่งประมาณปี 1892 ไม่กี่ปีหลังจากนั้นมีการสั่งนำเข้าอีกเกือบ 200 ตัว มาตรฐานของปอมฯ โดยทั่วไป รูปรางจะเหมือนสุนัขจิ้งจอก มีขนาดกลาง ตาเป็นวงรีสีดำ หูเล็กตั้งตรง ลำตัวสั้นขนาดกระทัดรัด หางเป็นพวงแผ่อยู่บนส่วนหลัง

 ลักษณะนิสัย

     น้องปอมส่วนใหญ่มีการแสดงออกถึงความเฉลียวฉลาด ร่าเริงและตื่นตัวอยู่เสมอ ซื่อสัตย์ รักเจ้าของ ขี้ประจบ แต่เป็นสุนัขค่อนข้างตกใจง่าย เห่ามาก ยิ่งตัวเล็กยิ่งเห่าเก่ง

 การดูแล

     การที่จะรักษาขนของสุนัขปอมเมอเรเนียน ให้สวยงามนั้นทำได้ง่ายมาก เจ้าของสุนัขใหม่ๆส่วนใหญ่จะเชื่อว่า จะต้องอาบน้ำให้สุนัขทุกสัปดาห์ และต้องคอยแปรงขนตลอด ซึ่งเป็นความเชื่อที่ผิด และจะทำให้ขนของเค้าเสียอีกด้วย

     การอาบน้ำบ่อยเกินไป จะทำให้ขนของปอมเมอเรเนียนแห้ง บาง และทำให้ขนร่วงตลอดเวลา การใช้โลชั่น และน้ำยาทำความสะอาดชนิดต่างๆ ติดต่อกันก็จะทำให้ผิวหนังอักเสบได้ ส่วนใหญ่แม้ว่าขนชั้นนอกจะสกปรกแล้ว แต่ขนชั้นในก็จะยังคงสะอาดอยู่ ด้งนั้นการแปรงขน เพียงสัปดาห์ละครั้ง และใช้ฟองน้ำชุบน้ำสบู่อุ่นๆ ลูบขน จากนั้นจึงเช็ดด้วยผ้าชุบน้ำสะอาดอุ่นๆ ซึ่งบิดพอหมาดๆ ก็นับว่า เพียงพอที่จะทำให้ขน ของปอมเมอเรเนียนอยู่ในสภาพดีแล้ว

    แชมพูที่ใช้อาบน้ำให้สุนัขควรเป็นแชมพูที่ผลิตโดยเฉพาะ เพราะจะไม่ส่งผลกระทบต่อการระคายเคืองของผิวหนังและสภาพขน ในขณะอาบน้ำอาจจะใช้สำลีอุดรูหูทั้งสองข้างก่อนอาบ หรือใช้มือกดใบหูทั้งสองข้างให้หลุบลง เวลาอาบน้ำควรราดน้ำให้เปียกทั่วตัวก่อนแล้วจึงเทแชมพูลงไปแล้วเกาให้ทั่วลำตัว หลังจากนั้นก็ใช้น้ำล้างสบู่ออกให้สะอาดหมดจด เมื่ออาบเสร็จก็ต้องเช็ดตัวให้แห้งพร้อมกับแปรงขนทุกครั้ง การเช็ดตัวให้แห้งเป็นการป้องกันความอับชื้นซึ่งเป็นบ่อเกิดของเชื้อโรค และช่วยป้องกันโรคปอดบวมได้

     ส่วนในด้านของการออกกำลังกายนั้น การออกกำลังกายมากๆ หรือใช่พื้นที่เยอะๆ ไม่ค่อยจำเป็นสำหรับปอมเมอเรเนียน แต่เราควรหันมาใส่ใจสักนิด ควรเริ่มพาปอมฯออกกำลังกายตั้งแต่ยังเล็กเพราะจะสามารถควบคุมเวลาในการออกกำลังกายไ ด้ ควรให้เดินเล่นวันละ 1-2 ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 15 นาที ถ้าปล่อยให้วิ่งเล่นกลางแจ้งนานเกินไป(โดยเฉพาะเวลาที่แดดจัด)อาจทำให้สุนัขเกิดอาการช็อค อาการนี้อาจส่งผลให้สุนัขเสียชีวิตได้

     การพาน้องปอมไปออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอจะช่วยทำให้ปอมท้องไม่ผูก และสามารถป้องกันโรคได้อีกหลายๆชนิด การที่สุนัขได้วิ่งด้วยความเร็วและสนุกสนาน มีผลดีต่อหัวใจ หลอดเลือด กล้ามเนื้อ ต่อมขับต่างๆ ได้อุ่นเครื่องจนร้อน เมื่อกลับจากการออกกำลังกายก็สามารถกินอาหารได้มากขึ้น ยิ่งถ้าได้อาหารที่ถูกต้องยิ่งทำให้สุนัขมีสัดส่วนที่ดี ร่างกายที่แข็งแรง รวมถึงมันจะมี step การเคลื่อนไหวที่ดี และสวยงาม อย่างไรก็ดีไม่ควรให้สุนัขออกกำลังกายหลังจากที่กินอาหารอิ่มเต็มที่

 ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม

     เหมาะสำหรับผู้เลี้ยงที่มีเวลาเอาใจใส่ดูแลเรื่องความสวยงามของสุนัข จำเป็นต้องมีการดูแลตัดแต่งขนของสุนัขอยู่เสมอเพื่อความสวยงาม นอกจากนี้ยังเหมาะกับผู้เลี้ยงที่มีพื้นที่ในการเลี้ยงที่จำกัด

ชิสุ (Shih-Tzu)

ลักษณะทั่วไป

ชิสุเป็นสุนัขที่แข็งแรง ร่าเริง กระตือรือร้น บรรพบุรุษเป็นสุนัขของชนชั้นสูงในจีน จึงมีลักษณะสง่างาม หัวเชิด หางโค้งงอมาถึงหลัง ถึงแม้จะมีขนาดแตกต่างกันแต่โดยทั่วไปชิสุจะต้องตัวเล็กกะทัดรัด กระนั้นก็ไม่ถึงกับบอบบาง ต้องมีสุขภาพดีและมีโครงสร้างที่ได้มาตรฐาน ความเป็นมา ชิสุ ชื่อของสุนัขพันธุ์นี้มาจากภาษาจีน แปลว่า สุนัขสิงโตเป็นสุนัขในสามสายพันธุ์ชั้นสูง พวกเดียวกับปักกิ่งและปั๊ก เป็สุนัขที่หรูหราที่สุดจากจักรพรรดิจีน โดยกล่าวว่าพระทิเบตมอบสุนัขพันธุ์ชิสุให้จักรพรรดิจีนเป็นของกำนัล สุนัขพันธุ์นี้เป็นที่รู้จักนอกอาณาจักรจีนตั้งแต่ปี ค.ศ. 1903 เริ่มจากอังกฤษ ฝรั่งเศส ชิสุเป็นสุนัขตัวเล็กขนยาว เจ้าเสน่ห์มีหางไม่ยาวนักยกสูงขึ้นเหนือหลัง ขนที่หัวมักจะโดนรวบขึ้นแล้วผูกโบว์สีแดงดูสะดุดตามาก มีท่วงทำนองการเดินสูงศักดิ์แบบขุนนาง แต่ลักษณะการเห่าของชิสุจะมีความเป็นเฉพาะตัวอย่างมาก เนื่องจากส่วนใหญ่มันจะเห่าทักทายด้วยเสียงใหญ่ดังน่ากลัวมากตลอดเวลาจนกว่าเจ้าของจะปรามถ้าเป็นแบบทีคัพก็จะยังดังอยู่มากด้วย

ลักษณะนิสัย

ปกติชิสุจะมีนิสัย ดุ เห่าเก่งมากและดังมากดูจะเป็นสุนัขอารมณ์ศิลปินซะด้วย หลายครั้งที่พบว่ามันจะไม่เชื่อฟังเจ้าของถ้ามันไม่อยากทำซะอย่าง ขี้ประจบ ตื่นตัว รักษาสะอาด เป็นมิตร ทำให้ปรับตัวได้ดี ชิสุชอบวิ่งและรักความสนุกซึ่งเจ้าของจำเป็นจะต้องพามันออกไปวิ่งออกกำลังกายบ้าง การดูแล ชิสุเป็นสุนัขที่เหมาะจะเลี้ยงไว้ในบ้าน

ผู้เลี้ยงควรจูงเขาเดินเล่นเป็นประจำวัน ควรอาบน้ำอย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง และเป่าขนให้แห้งทันทีหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ กำจัดเห็บหมัดอย่างสม่ำเสมอ และเมื่อขนของชิสุ ยาว

ผู้เลี้ยงควรพาไปตัดแต่งขนและดเล็บอย่งสม่ำเสมอ ส่วนอาหารนั้นผู้เลี้ยงควรให้อาหาร 2 ครั้งต่อวัน ควรให้อาหารตรงเวลา และอาหารที่ให้ควรเป็นอาหารเม็ดมากกว่าอาหารกระป๋อง เพราะชิสุมีขนยาว หากให้กินอาหารกระป๋องจะทำให้เลอะและมีกลิ่นปากได้

 ด้านการดูแลสุขภาพ

ผู้เลี้ยงควรพาชิสุไปฉีดวัคซีนป้องกันโรคสุนัขบ้าและวัคซีนอื่นๆ ตามตารางที่สัตว์แพทย์ได้กำหนด และควรดูแลสุนัขอย่างใกล้ชิด ไม่ควรปล่อยให้อยู่ในบ้านตัวเดียวนานๆ เพราะสุนัขอาจมีอาการซึมเศร้าได้

ชิวาวา (Chihuahua) น้องหมาตัวจิ๋ว ขนาดกะทัดรัด ฉลาดและร่าเริง

 

ลักษณะทั่วไป

     ชิวาวา เป็นสุนัขขนาดเล็ก ถือว่าตัวเล็กที่สุดในโลก!! หูมีขนาดใหญ่ ดวงตากลมโต เหมาะที่จะใช้เลี้ยงเป็นเพื่อน ชอบออกไปเดินเล่นกับเจ้าของ เห่าเสียงดัง ค่อนข้างติดเจ้าของและไม่ทำลายข้าวของ

ความเป็นมา

    ชิวาวาหรือเจ้าชิวาว่ามีต้นกำเนิดที่ประเทศเม็กซิโก ชาวพื้นเมืองนิยมเลี้ยงเพราะมีความเชื่อถือในเรื่องโชคลางต่างๆ จนถึงขั้นมีการนำชิวาวาไปใช้ในพิธีบูชายันต์!!

ลักษณะนิสัย

     ชิวาวาเป็นสุนัขมีความฉลาดและจงรักภักดีต่อเจ้าของมา กเมื่อเทียบกับสุนัขพันธุ์อื่นๆ โดยปกติมักเป็นสุนัขที่เงียบสงบไม่ค่อยเห่าส่งเสียงร บกวน เว้นแต่จะถูกรบกวนหรือทำตกใจจึงจะเห่าเพื่อรักษาที่อ ยู่อาศัยของตัวเอง นอกจากนี้ยังมีนิสัยกล้าหาญมักจะยืนหยัดต่อสู้กับสุนัขตัวอื่นๆ ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กกว่า แต่ก็มีอัธยาศัยที่ดีกับสุนัขตัวอื่นหรือสัตว์เลี้ยง ชนิดอื่นๆ

การดูแล
   

     วงอายุที่ต้องการเอาใจใส่มากที่สุดในการเลี้ยงชิวาวาเพราะสุนัขจะตายมากที่ สุดคือช่วงอายุระหว่าง 2-3 เดือน เนื่องจากวัยนี้เป็นช่วงที่สุนัขเพิ่งเริ่มอดนมใหม่ๆ ซึ่งหากลูกสุนัขกินอาหารอะไรที่ผิดไปเพียงนิดเดียว ก็จะส่งผลให้สุนัขท้องเสียได้ โดยถ้าสุนัขตัวไหนไม่มีภูมิต้านทานได้รับเชื้อก็อาจจะถึงตายได้เหมือนกัน แต่หลังจากช่วงอายุ 2-3 เดือนไปแล้ว ก็สามารถที่จะเอาใจใส่น้อยลงได้

     แล้ววิธีสังเกตง่ายๆ ว่าสุนัขมีอาการผิดปกตินั้นให้สังเกตจากการที่สุนัขไม่ค่อยกินข้าวหรือกิน ข้าวน้อยลงก็ขอให้สงสัยไว้ก่อนว่าสุนัขกำลังจะไม่สบาย และส่วนการให้อาหารนั้นผู้เลี้ยงสามารถเลือกซื้ออาหารสุนัขสำเร็จรูปที่มี จำหน่ายอยู่ตามท้องตลาดมาให้กับสุนัขกินได้เพียงแต่เลือกให้เหมาะสมกับสุนัข เท่านั้น

     ในเรื่องของการออกกำลังกาย ผู้เลี้ยงสามารถปล่อยให้ชิวาวาไปออกกำลังกายได้เองภายในสวนหรือพื้นที่จำกัด แต่ชิวาวาชอบที่จะออกไปเล่นกับเจ้าของมากกว่า

     ส่วนเรื่องสุขภาพนั้นโรคที่จะเกิดขึ้นกับชิวาวาก็จะเหมือนกับสุนัขพันธุ์ อื่นทั่วๆ ไป ซึ่งโรคที่พบบ่อยคือ โรคลำไส้อักเสบกับไข้หัด สาเหตุของโรคทั้งสองเป็นโรคติดต่อซึ่งหากสุนัขตัวไหนไม่มีการฉีดวัคซีนแล้ว ไปถูกเชื้อเข้าก็จะติดต่อได้

ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม

     ผู้เลี้ยงชิวาวาต้องมีเวลาพาสุนัขไปออกกำลังกายบ่อยๆ เพื่อควบคุมน้ำหนัก และต้องมีความรอบคอบในการดูแลสุนัข เนื่องจากชิวาวาเป็นสุนัขพันธุ์เล็กหากผู้เลี้ยงไม่มีความระมัดระวังอาจจะ เผลอถอยรถเหยียบหรือพลัดหล่นจากมือตกลงมาตายหรือกัดสายไฟถูกไฟช๊อตตายได้ ดังนั้นการป้องกันอุบัติเหตุที่ดีที่สุดคือการใส่สุนัขไว้ในกรงตลอดเวลา

ข้อควรจำ

     ระวังอย่าให้ศีรษะได้รับการกดหรือการกระแทก เพราะน้องชิวาวามีความเสี่ยงที่กระโหลกหน้าผากจะปิดไม่สนิทแม้จะอยู่ในช่วง โตเต็มวัย นอกจากนี้ ฟันของชิวาวามักมีหินปูนจับบ่อย จึงต้องพาไปหาสัตวแพทย์ ปีละ1-2ครั้ง

พุดเดิ้ล (Poodle) ช่างประจบประแจง ขี้อิจฉา สอนง่าย

 

ลักษณะทั่วไป

     พูเดิ้ลที่มีสายพันธุ์ดีจะเป็นสุนัขที่ฉลาดและตอบสนองไวที่สุดในบรรดาสุนัข ทั้งหมด พูเดิ้ลมีด้วยกัน 3 ขนาด คือ ขนาดมาตรฐาน ขนาดเล็ก และขนาดทอย(ตุ๊กตา) พูเดิ้ลทุกขนาดจะเป็นสุนัขที่น่าหยิกน่าหมั่นไส้ แสนประจบ ซน และขี้เล่น พูเดิ้ลพันธุ์เล็กกับพันธุ์ทอยมีอุปนิสัยที่ไม่ค่อยไว้ใจคนแปลกหน้า และมีความอดทนกับเด็กน้อยกว่าพันธุ์สมาตรฐาน อย่างไรก็ตาม พูเดิ้ลเป็นสุนัขที่ฝึกง่าย สั่งให้ทำอะไรก็ทำ ซึ่งคุณก็ควรฝึกสอนตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วคุณจะเห็นว่ามันมีความสามารถในการทำตามคำสั่งที่ยอดเยี่ยมทีเดียว ข้อเสียของมันก็คือมันมีนิสัยชอบเห่า แต่คงเพราะตัวเล็กไปหน่อยจึงได้แต่เห่าอย่างเดียว ทำอะไรใครไม่ได้ สุนัขพันธุ์นี้เหมาะที่จะเลี้ยงในคอนโด แต่ก็ควรให้ได้รับการออกกำลังกายพอสมควรด้วยแต่ถ้าใครคิดจะเลี้ยงเจ้าพุด เดิ้ลขนาดจิ๋ว (เล็กกว่าพันธุ์ทอย) ก็จงระวังให้ดี เพราะมันค่อนข้างขี้โรคและมีอารมณ์หงุดหงิดง่าย

 

การดูแล

     พูเดิ้ล เหมือนกับสายพันธุ์อื่นที่มีขนสองชั้นเป็นปุย ดูคล้ายขนแกะ มีการผลัดขนเหมือนสุนัขพันธุ์อื่นๆ แต่จะจับตัวอยู่กับขนชั้นในซึ่งต้องคอยตัดแต่งขน พูเดิล สม่ำเสมอไม่เช่นนั้นขนจะจับตัวกันเป็นก้อน จนดูแลอยาก

      ถึงแม้ว่าเราต้องคอยดูแลเรื่องขนของ พูเดิ้ล เป็นพิเศษ แต่จะเป็นผลดีต่อคนที่มีอาการแพ้ขนสัตว์ และป้องกันขนและกลิ่นของสุนัขไปติดพรม เฟอร์นิเจอร์ หรือเสื้อผ้าได้ นอกจากนี้เรื่องของสุขภาพของพุดเดิ้ลยังสามารถดูแลได้โดยการให้อาหารที่ครบ ถ้วน คุณค่าสารอาหารและสมดุล รวมทั้งการออกกำลังกาย ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นกับสุนัขทุกตัว